Design Thinking: nowe spojrzenie na innowację w oparciu o potrzeby użytkowników
Obecna branża projektowa przechodzi głęboką transformację, fundamentalną zmianę, która stawia użytkowników na pierwszym miejscu i koncentruje się na ich indywidualnych potrzebach. Ta zmiana wymaga przekroczenia tradycyjnych schematów rozwiązywania problemów. Design thinking oferuje holistyczną perspektywę, pozwalając projektantom na głębokie zaangażowanie się w proces twórczy – poprzez pogłębione wywiady, które pozwalają odkryć ukryte potrzeby użytkowników, wykorzystanie różnorodnych podejść kreatywnych do budowania ram projektowych i ostatecznie zapewnienie, że miejsca i produkty idealnie dopasowują się do stylu życia ludzi.
Projektant oświetlenia): Podstawowe zasady myślenia projektowego
Design thinking to w swej istocie innowacyjna filozofia, która konsekwentnie priorytetowo traktuje poszanowanie potrzeb użytkowników i rozwiązywanie ich rzeczywistych problemów podczas tworzenia nowych projektów i usług. To podejście wykracza poza optymalizację pojedynczego produktu i koncentruje się na budowaniu kompleksowych rozwiązań, dążąc do osiągnięcia optymalnych rezultatów. Jego główne cele można podsumować w trzech kluczowych punktach:
Kompleksowe zrozumienie potrzeb użytkowników, nawet tych subtelnych, nawet tych, których sami użytkownicy mogą nie być świadomi;
Analizowanie problemów z wielu perspektyw, proaktywne poszukiwanie nowych i wyjątkowych rozwiązań, a w szczególności zachęcanie do stosowania podejść interdyscyplinarnych, które mogą wydawać się niezwiązane z tematem;
Głęboka współpraca z użytkownikami na etapie prototypowania gwarantuje, że kierunek projektu jest zgodny z ich oczekiwaniami. Ostatecznym celem tego typu praktyki jest tworzenie projektów, które w pełni satysfakcjonują użytkowników, zapewniają długoterminową wartość i w pełni odpowiadają ich potrzebom. Jednocześnie projekt musi uwzględniać zarówno wykonalność techniczną, jak i finansową, aby zapewnić adekwatność pomysłów do rzeczywistych warunków.
Początki Design Thinking: innowacyjne podejście zrodzone z praktyki
Skąd wzięła się innowacyjna metodologia myślenia projektowego? I jakie realne potrzeby świata zaspokajała? W latach 80. i 90. XX wieku, w słonecznej Kalifornii, sercu tętniącej życiem Doliny Krzemowej i kolebce zderzeń i integracji kreatywnych pomysłów, narodziło się myślenie projektowe. Profesor Uniwersytetu Stanforda, David M. Kelley, jest jednym z głównych twórców tego podejścia, a jego geneza jest ściśle związana z rzeczywistą współpracą z klientem.
Klient zwrócił się do studia ze wstępną koncepcją, początkowo oczekując jedynie estetycznego wyglądu domu. Jednak na późnym etapie projektu projektanci zaproponowali szereg przełomowych rozwiązań optymalizacyjnych, które jednak z powodu niewystarczającej komunikacji na wczesnym etapie i innych problemów nie zostały wdrożone. To właśnie to doświadczenie uświadomiło Davidowi M. Kelly'emu, że projektanci muszą być głęboko zaangażowani w projekty już na etapie koncepcyjnym, utrzymując ścisły kontakt z zespołem i klientem. Stało się to kluczowym katalizatorem rozwoju myślenia projektowego.
Etapy praktyki Design Thinking: Kompletny proces od wglądu do wdrożenia
Faza Empatycznego Wglądu: Głównym zadaniem tej fazy jest dogłębne zrozumienie motywacji behawioralnych i problemów praktycznych użytkownika. Aby to osiągnąć, można zastosować analizę kontekstową do obserwacji otoczenia użytkownika lub przeprowadzić wywiady etnograficzne, aby dogłębnie zbadać jego rzeczywiste myśli. Ważne jest prowadzenie skrupulatnych i obiektywnych obserwacji, ponieważ użytkownicy często nie zdają sobie sprawy z potencjalnych możliwości optymalizacji swoich doświadczeń zawodowych w ramach własnych nawyków.
Faza Definiowania Problemu: W tej fazie wszystkie informacje zebrane w pierwszej fazie są systematycznie sortowane i udoskonalane, aby ostatecznie zidentyfikować sedno problemu do rozwiązania. Jest to trudne zadanie: przedwczesne zdefiniowanie zakresu problemu może ograniczyć zakres późniejszych badań, a zbyt długi czas poświęcony na fazę definiowania może zwiększyć koszty projektu i obniżyć efektywność.
Faza koncepcji kreatywnej: Ta faza wymaga niekonwencjonalnego myślenia, aby podejść do problemu. Oprócz oparcia się na solidnej wiedzy zawodowej i wcześniejszym doświadczeniu, kluczowe jest również pełne wykorzystanie kreatywności przy jednoczesnym zachowaniu otwartości umysłu i aktywnym przyjmowaniu konstruktywnej krytyki. Po zakończeniu tej fazy należy określić optymalny kierunek projektu, który będzie podstawą późniejszego rozwoju prototypu.
Faza prototypowania: Stworzenie modelu fizycznego niekoniecznie oznacza stworzenie prototypu, który będzie bardzo zbliżony do produktu finalnego. Kluczem do tej fazy jest jasne przedstawienie koncepcji projektu poprzez prototyp, co pozwoli użytkownikom dokładnie zrozumieć istotę pomysłu i na tej podstawie przedstawić sugestie dotyczące dalszej optymalizacji.
Faza testowania i walidacji: Walidacja pomysłów projektowych w rzeczywistych scenariuszach użytkowników to złożony, wieloaspektowy proces. Wymaga on koordynacji z interesariuszami z różnych dziedzin, w tym administracji, prawa i techniki, oraz pełnego zaangażowania wszystkich stron. Dopiero po tej kompleksowej fazie testowania można uznać usługę za gotową do ostatecznego wdrożenia.
Lekcje praktyczne z zakresu myślenia projektowego
Praktyka design thinking pozwoliła nam wyciągnąć kluczową lekcję: fundamentalna wartość design thinking polega na wprowadzaniu innowacyjnych i niekonwencjonalnych rozwiązań, precyzyjnie odpowiadających potrzebom użytkowników. Jest to szczególnie istotne w obszarach, w których obecnie brakuje jednoznacznych rozwiązań, a gdzie zalety design thinking są szczególnie widoczne. Design thinking zyskało szerokie uznanie właśnie dlatego, że głęboko integruje wiedzę z wielu dyscyplin, w tym psychologii, socjologii, ekonomii, ekologii i technologii, tworząc kompleksową i systematyczną metodologię.
Zastosowanie Design Thinking: przykład projektowania biur
Projektowanie biur jest jednym z najlepszych przykładów logiki operacyjnej i praktycznego zastosowania myślenia projektowego. Jako przestrzeń wspólna dla różnorodnych użytkowników, biura są dostosowane do osób o różnych stylach pracy. Dlatego projekt biura musi nie tylko uwzględniać walory estetyczne, ale także spełniać praktyczne potrzeby pracowników i dostosowywać się do ich codziennych czynności. Musi również odzwierciedlać wizerunek marki i podstawowe wartości firmy. Aby to osiągnąć, konieczne jest zastosowanie podejścia interdyscyplinarnego, z wywiadami przeprowadzanymi na wszystkich szczeblach firmy w celu zebrania opinii od różnych interesariuszy. Każda opinia i sugestia są cenne i ostatecznie przyczyniają się do sukcesu projektu. Co więcej, ważne jest, aby zrozumieć, że każde biuro ma swój własny, unikalny model operacyjny i nie ma jednego, standardowego rozwiązania projektowego, które sprawdziłoby się we wszystkich scenariuszach.
W projektowaniu biur często spotyka się idealne przestrzenie, tworzone różnymi metodami, które nie są efektywnie wykorzystywane przez pracowników. Porażka takich projektów często nie wynika z wad technicznych ani inherentnych problemów projektowych, ale raczej z ograniczeń w kulturze firmy. Na przykład, w hierarchicznym, ściśle zarządzanym systemie pracy, pracownicy zazwyczaj priorytetowo traktują prywatność i bezpieczeństwo. Tworzenie w takich sytuacjach otwartych przestrzeni roboczych jest ewidentnie sprzeczne z praktycznymi potrzebami i raczej nie spotka się z akceptacją pracowników.
Warto zauważyć, że wartość dobrze funkcjonującego biura nie zależy wyłącznie od starannie dobranych mebli. Na dobre samopoczucie pracowników w pracy wpływa wiele czynników, takich jak efektywne oświetlenie, dobra jakość powietrza w pomieszczeniach i komfortowa temperatura. Co więcej, wymagania pracowników dotyczące środowiska biurowego obejmują również takie obszary jak zieleń, strefy relaksu i parkingi rowerowe – to wyraźnie pokazuje, że projektowanie biur musi opierać się na holistycznym, kompleksowym podejściu, aby stworzyć przestrzeń, która w pełni odpowiada potrzebom użytkowników.
Zastosowanie Design Thinking w projektowaniu oświetlenia
W dziedzinie oświetlenia, tworzenie wysokiej jakości rozwiązań oświetleniowych wymaga czegoś więcej niż tylko zrozumienia struktury przestrzennej. Prawdziwie udany projekt oświetlenia wymaga dogłębnego zrozumienia rzeczywistych potrzeb użytkowników danej przestrzeni. Tylko poprzez dogłębną integrację charakterystyki przestrzeni z potrzebami użytkowników możemy stworzyć oświetlenie, które jest zarówno praktyczne, jak i przyjazne dla użytkownika.