Żyrandole: symbol luksusu i ewolucji stylu na przestrzeni wieków
Żyrandole są symbolem bogactwa, luksusu i przepychu od ponad 800 lat. Ewolucja ich wzornictwa jest ściśle związana z rozwojem klas społecznych, technologii i rzemiosła, a prześledzenie historii monarchów od XV do XIX wieku pozwala na zrozumienie kluczowych zmian, jakie zaszły w ich życiu. Niniejszy artykuł koncentruje się na trzech słynnych europejskich stylach żyrandoli: francuskim kryształowym, angielskim szklanym i weneckim.
Żyrandol flamandzki
Wcześniej żyrandole były przeważnie wykonane z drewna lub żelaza, ale w XV wieku pojawiły się holenderskie żyrandole mosiężne, które zastąpiły stary styl. Charakteryzuje się on centralną maczugą, podtrzymywaną przez dużą mosiężną kulę lub szereg wznoszących się kul, a miasto Dinant we Flandrii słynie z wykwintnych mosiężnych dekoracji, tzw. dinanderie. Dinanderie łączy w sobie gotycką symbolikę, postacie religijne, dekoracje kwiatowe, a logo z dwugłowym orłem na szczycie jest popularne. Dinanderie stało się popularne w holenderskich obrazach dawnych mistrzów, a metalurdzy z Dinant przyczynili się do jego rozpowszechnienia w Europie. Dinanderie trafiło do Francji za panowania Ludwika XIII i od dawna cieszy się popularnością i jest naśladowane w Wielkiej Brytanii.
Francuskie żyrandole kryształowe
Francuzi nie produkowali wysokiej jakości szkła aż do końca XVIII wieku. Wcześniej żyrandole były tradycją obróbki metalu, a szkło zastępowano kryształem (przezroczystym kwarcem). Kryształowe żyrandole składają się z metalowych ram z kryształowymi zawieszkami i innymi dekoracjami. Metalurdzy importowali kryształowe kule z Europy. Wczesne szlify ręczne były wykonywane pod wąskimi kątami, a późniejsze, mechanicznie cięte, były głębsze. Około 1880 roku, w celu obniżenia kosztów, stosowano polerowanie kwasem fluorowym.
Styl barokowy francuski
Pierwsze kryształowe żyrandole powstały w XVII wieku. Były one w stylu barokowym. Pod wpływem włoskiego renesansu, Ludwik XIV przyczynił się do rozwoju francuskiego baroku (stylu Louis Quartz). Typowy żyrandol to pozłacana, otwarta rama z brązu w kształcie wazonu lub liry, z bukietem kwiatów na szczycie, ozdobiona kryształami. Sala Lustrzana w Wersalu jest przykładem takiego żyrandola. Pod koniec tego okresu pojawił się żyrandol Ludwika XIV z tygrysim okiem i bardziej okazały, koronkowy żyrandol kryształowy (Maria Antoinette), ustanawiając standardy europejskiego majestatu królewskiego, z dalekosiężnym wpływem i wieloma odrodzeniami.
Rokoko Francja
Ruch rokoko narodził się około 1725 roku w opozycji do barokowego luksusu i zyskał ogromną popularność za panowania Ludwika XV. Typowy żyrandol wykonany jest z brązu i charakteryzuje się łagodnymi krzywiznami, nieregularnymi zawijasami, wzorami przypominającymi liście oraz zdobiony jest amorkami. Projektant Juste Aurèle Meissonier odegrał znaczącą rolę w jego popularyzacji.
Styl neoklasycystyczny i inne odrodzenia
Po rewolucji francuskiej Napoleon I ustanowił Pierwsze Cesarstwo Francuskie, co zmieniło kulturę. Pojawił się styl neoklasyczny, czerpiący z estetyki starożytnej Grecji i Rzymu oraz łączący proste linie. Kampania Napoleona w Egipcie przyniosła inspirację, a neoklasyczne wzory, takie jak płomienie i wzory antymonowe, były szeroko stosowane. Napoleon zastąpił również irysy pszczołami, aby symbolizować zmianę reżimu. Neoklasycyzm był popularny w Europie od XVIII do początku XIX wieku. W Wielkiej Brytanii było wielu wybitnych projektantów, a styl Adama wpłynął na późniejsze kryształowe żyrandole. Później pojawił się styl Ludwika Filipa, a Napoleon III wiele zapożyczył z wczesnego stylu. W XIX wieku Baccarat we Francji zaczął wytwarzać żyrandole ze szkła ołowiowego i zyskał sławę na całym świecie.
Angielskie żyrandole szklane
Odkrycie ołowiu lub szkła "double flint" w Anglii w latach dwudziestych XVIII wieku otworzyło drogę do rozwoju żyrandoli z "all-glass". Produkcja szkła w Anglii ma wyjątkową historię, z zakazem produkcji szkła drewnianego wprowadzonym w 1615 roku i zakładaniem fabryk w miastach portowych, co doprowadziło do wprowadzenia ścisłego programu nauki zawodu i wysokich standardów rzemiosła. W 1676 roku George Ravenscroft wynalazł szkło "flint", a Anglia rozpoczęła produkcję wysokiej jakości szklanych żyrandoli, wykorzystując holenderski wzór mosiężnego maczugi, z metalowymi częściami ograniczonymi do określonych obszarów, unikalnymi szklanymi ramionami i szlifami dodawanymi z czasem. W 1742 roku wynaleziono metodę platerowania stopionym srebrem.
Okres gruziński
Wczesne georgiańskie szklane żyrandole można zobaczyć w wielu miejscach. Żyrandol w Bath Assembly Room został wykonany przez Williama Parkera, który zastąpił kulisty słup lampy słupem w kształcie wazonu, wprowadził elementy neoklasycystyczne, powiększył żyrandol i po raz pierwszy umieścił na nim nazwę producenta. Ustawa o akcyzie na szkło z 1765 roku skłoniła wielu producentów do przeniesienia się do Irlandii, a huta szkła Waterford rozwijała się dynamicznie, produkując nowe żyrandole.
Regencja angielska i XIX wiek
Ustawa o akcyzie na szkło dała początek angielskiemu stylowi regencji "", który wykorzystywał wisiorki z potłuczonego szkła, połączone ze sobą w kształty "tents" i "bags", które zyskały popularność w Europie dzięki licznym odmianom. William Perry był znanym producentem na początku XIX wieku i otrzymał królewskie nominacje. Uchylenie ustawy w 1835 roku przyniosło rozkwit brytyjskim producentom szkła, a rewolucja przemysłowa wpłynęła na projektowanie żyrandoli. Pojawiły się nowe źródła światła, a projekty żyrandoli stale się rozwijały i adaptowały.
Żyrandole weneckie
Weneckie żyrandole wywodzą się z przemysłu szklarskiego na wyspie Murano. Produkcja szkła rozpoczęła się na wyspie w 1291 roku, a Republika Wenecka uchwaliła prawa chroniące ten przemysł. W XV wieku Angelo Barrovier wynalazł szkło kryształowe, co zapoczątkowało dynamiczny rozwój przemysłu szklarskiego na Murano, z unikalnymi technikami produkcji. Pierwsze szklane żyrandole pojawiły się w XVIII wieku, takie jak klasyczny żyrandol z Murano (ciocche) i żyrandol rezzonico wykonany przez Giuseppe Briatiego. Jednak popyt i produkcja spadły pod koniec XVII wieku z powodu imitacji i zagranicznej konkurencji, a kryzys nasilił się po inwazji Napoleona w 1797 roku. Odrodzenie rozpoczęło się w latach 40. XIX wieku, a Vincenzo Zanetti odegrał w tym ważną rolę, a szkło z Murano pozostaje popularne i eksportowane do dziś.
Żyrandole XX wieku i współczesne
Tradycyjne europejskie style żyrandoli pozostały żywe i były naśladowane w XX i XXI wieku. Chociaż pod koniec XX wieku straciły na popularności, ponieważ nie pasowały do nowoczesnych, minimalistycznych projektów, w ostatnich latach nastąpił ponowny wzrost zainteresowania nimi wśród projektantów i publiczności, a tradycyjne żyrandole kontrastowały z nowoczesnymi aranżacjami. Jednocześnie nurty art déco i secesji przyniosły innowacje, a współcześni projektanci wykorzystali niekonwencjonalne materiały i techniki oświetleniowe, aby stworzyć nowe żyrandole, takie jak seria "Crystal Palace" firmy Swarovski, żyrandole wykonane z różnorodnych, egzotycznych materiałów oraz modele wykorzystujące technologię światłowodową.
Przy tak wielu pięknych żyrandolach na naszej stronie, znalezienie idealnego żyrandola może być nieco przytłaczające. Jest tak wiele haseł do wypróbowania. Na przykład, zacznijmy od drzwi wejściowych. Możesz szukać żyrandoli do przedpokoju i holu, albo żyrandoli na klatkę schodową. Duże żyrandole dobrze wyglądają również na klatkach schodowych. Co więcej, prawdopodobnie masz już jakiś pomysł. Możesz szukać antycznego żyrandola, żyrandola vintage, nowoczesnego designerskiego żyrandola do domu lub spektakularnego żyrandola z kryształami Swarovskiego. Wybór wydaje się nieograniczony! Więc od czego zacząć? Każdy, kto odwiedza naszą stronę, zazwyczaj szuka luksusowych żyrandoli lub luksusowych lamp wiszących i ceni sobie dobrą jakość i design. Nasz zespół ma ponad 20 lat doświadczenia w rozmowach z klientami potrzebującymi pomocy. Znamy się na rzeczy. Znamy produkty. Więc zostaw to nam. Przeczytaj naszego bloga. Zadzwoń do nas i powiedz nam, czego potrzebujesz. Jesteśmy tu, żeby pomóc.